Dzieło wiary – jest pierwszym naukowym opracowaniem historii Ruchu Światło-Życie w latach 1950-1985. Bardzo szeroka kwerenda zasobów archiwów kościelnych, państwowych oraz IPN, a przede wszystkim doskonała znajomość zasobu archiwum Ruchu Światło-Życie umożliwiła autorowi rzetelny opis genezy, procesu tworzenia i rozwoju Ruchu Światło-Życie.

Powstanie Niezależnej Chrześcijańskiej Służby Społecznej nie było pomysłem doraźnym, ale konsekwencją tego, co ks. Blachnicki robił już od lat pięćdziesiątych. To wtedy zrozumiał, że szansą na przetrwanie chrześcijaństwa w warunkach ateistycznego reżimu jest przede wszystkim niezłomne świadectwo ludzi Kościoła. Stałym rysem duszpasterskich inicjatyw ks. Blachnickiego było jego zaangażowanie społeczne. Wiedział, że ludzie wierzący nie powinni dać się zamknąć w religijnym rezerwacie, ale ewangelizować świat we wszystkich jego wymiarach. W swej pracy ks. Henryk Bolczyk precyzyjnie opisuje poszczególne etapy tworzenia Niezależnej Chrześcijańskiej Służby Społecznej jako ruchu ewangelizacyjnego, który miał wychowywać chrześcijan do dawania świadectwa wiary w każdych warunkach życia. Szczegółowo także omawia najważniejsze dokumenty ideowe tej inicjatywy, a przede wszystkim Manifest Wyzwolenia Narodów Europy Środkowo-Wschodniej, być może najważniejszy dokument, jaki powstał w polskiej myśli społeczno-politycznej drugiej połowy XX w.

Książka poświęcona jest formacji do dojrzałości chrześcijańskiej w wybranych ruchach katolickich w Polsce. Autor prezentuje formację w Ruchu Rodzin Nazaretańskich, Drodze neokatechumenalnej, Odnowie w Duchu Świętym i oczywiście w Ruchu Światło-Życie. Jest to praca krytyczna, z której możemy się dowiedzieć o zaletach i brakach w poszczególnych systemach formacyjnych. Warto ją przeczytać choćby po to, by zobaczyć bogactwo Kościoła.

W centrum rozważań zebranych w tej książce znajduje się problem wyzwolenia człowieka, zarówno z zależności od grzechu indywidualnego, jak i grzesznych struktur społecznych zniewalających całe narody. Z lektury wyłania się postać wielkiego wizjonera, którego przenikliwe analizy trafniej opisywały rzeczywistość obozu komunistycznego aniżeli rozprawy wielu sowietologów. Bronił w nich prawa człowieka do postrzegania siebie jako bytu wolnego wbrew totalitarnym formacjom, z którymi zetknął się w swym życiu. Wyrażał także wiarę w siłę działania ludzi wolnych tworzących wspólnotę zmierzającą do przezwyciężenia bezprawia oraz stworzenia społeczeństwa oferującego obywatelom możliwość prawidłowego moralnego wzrostu.
Był chyba jednym z nielicznych ludzi, którzy z taką wyrazistością dostrzegali kryzys sowieckiego imperium i przepowiadali jego upadek.  Andrzej Grajewski

Ks. Blachnicki z prorocką siłą, która w czasach PRL nie miała precedensu, nazywał po imieniu otaczającą go rzeczywistość. Nie szukał eufemizmów, mówił po prostu, że państwo, w którym przez 45 lat żyli Polacy, nie było suwerenne a ludzi pozbawiono podstawowych praw obywatelskich. Mówił, że w Polsce władza jest totalnie zakłamana, gdyż kłamstwo leżało u najgłębszych podstaw tego systemu.
„Odważne mówienie prawdy to największa potęga w walce z tymi, którzy są niewolnikami kłamstwa” – pisał w 1982 roku. Z ogromną odwagą domagał się wielkiego czynu, podczas gdy wielu, także w Kościele, myślało raczej o adaptowaniu się do realiów. On realiów socjalistycznego państwa nigdy nie akceptował. Był antykomunistą konsekwentnym. Wiedział, że tego systemu nie można pokonać, przeciwstawiając się tylko zewnętrznemu zniewoleniu. Przemyślenia ks. Blachnickiego zawarte w tym zbiorze dotyczą spraw społecznych, które nadal mają doniosłe znaczenie, tym bardziej, że coraz powszechniej neguje się potrzebę rozważania, czym w istocie była PRL i jaka jest odpowiedzialność ludzi i ugrupowań społecznych, które przez 45 lat służyły zniewalaniu narodu. Dlatego z uwagą warto studiować myśli ks. Blachnickiego, a także zastanowić się, jak oceniłby on pierwszą dekadę III Rzeczypospolitej. Andrzej Grajewski

Czy z wiary może wypływać zaangażowanie społeczne? Na czym polega prawdziwa wolność? Odpowiedzi na tego typu pytania czytelnik może śmiało szukać w tej książce. Autor nazywa po imieniu zjawiska i postawy niszczące człowieka, pokazuje sposoby przeciwdziałania im, a przede wszystkim daje świadectwo wiary konsekwentnej. W książce zestawiono teksty zawierające jego nauczanie o wolności i wyzwoleniu oraz świadectwa: „Świadectwo niepokornego”, „Świadectwo pobratymców” i „Świadectwo naśladowców”.